Yu Hui Tong Xue 玉慧同学 - Xiang Si Yao 相思遥【Rindu dari Jauh/ Longing from Afar】[Pinyin + Hanzi + English + Indonesia]

 

 

Yu Hui Tong Xue 玉慧同学 - Xiang Si Yao 相思遥【Rindu dari Jauh/ Longing from Afar】[Pinyin + Hanzi + English + Indonesia]


没有她 在身旁
méiyǒu tā zài shēnpáng
Without her by my side
Tanpanya di sampingku

有好风光 也喑哑无话
yǒu hǎo fēngguāng yě yīnyǎ wú huà
Even the finest scenery falls silent, leaving me wordless
Pemandangan indah pun terasa hampa, tanpa kata

春雨唤醒了枝芽
chūnyǔ huànxǐng le zhīyá
The spring rain awakens the buds,
Hujan semi membangunkan tunas

托风把信捎给她
tuō fēng bǎ xìn shāo gěi tā
I entrust the wind to carry my message to her
Kupercayakan angin untuk sampaikan suratku untuknya



---



屋檐下
wūyán xià
Under the eaves
Di bawah atap

风铃轻轻摇曳我的心弦啊
fēnglíng qīngqīng yáoyè wǒ de xīnxián a
The wind chimes gently pluck the strings of my heart
Bunyi gentang angin menggoyang senar hatiku

暮色碎了一地 无人能回答
mùsè suì le yí dì wúrén néng huídá
Twilight shatters upon the ground, with no one to answer
Senja berserakan di tanah, tak ada yang bisa menjawab




---



初见她 漫步溪桥下
chūjiàn tā mànbù xī qiáo xià
When I first saw her, strolling beneath the creek bridge
Pertama kali melihatnya, berjalan di bawah jembatan sungai

她轻摘一朵桃花
tā qīng zhāi yì duǒ táohuā
She lightly plucked a peach blossom
Dia memetik sekuntum bunga persik dengan lembut

满园春色美如霞
mǎnyuán chūnsè měi rú xiá
The garden, full of spring's hues, was beautiful as sunset clouds
Taman penuh warna musim semi indah bagai mega senja

酿得芳菲入新茶
niàng de fāngfēi rù xīnchá
I brewed this fragrance into fresh tea
Kusuling wanginya menjadi teh segar

我提笔 月下临摹她
wǒ tíbǐ yuèxià línmó tā
I took up my brush, sketching her by moonlight
Kuangkat kuas, melukisnya di bawah sinar bulan

遥遥相思轻放下
yáoyáo xiāngsī qīng fàngxià
Gently laying aside the longing from afar
Perlahan kuletakkan rindu yang membayang

宣纸一霎成诗画
xuānzhǐ yí shà chéng shīhuà
In an instant, the rice paper turned into poetry and painting
Secarik kertas Xuan seketika berubah jadi puisi dan lukisan

眼泪无声渲染画中的风雅
yǎnlèi wúshēng xuǎnrǎn huà zhōng de fēngyǎ
Tears silently wash over the elegance within the painting
Air mata tanpa suara meresap ke dalam keanggunan dalam lukisan





▲♫Music Choice 音乐选择♫▼




没有她 在身旁
méiyǒu tā zài shēnpáng
Without her by my side
Tanpanya di sampingku

有好风光 也喑哑无话
yǒu hǎo fēngguāng yě yīnyǎ wú huà
Even the finest scenery falls silent, leaving me wordless
Pemandangan indah pun terasa hampa, tanpa kata

春雨唤醒了枝芽
chūnyǔ huànxǐng le zhīyá
The spring rain awakens the buds,
Hujan semi membangunkan tunas

托风把信捎给她
tuō fēng bǎ xìn shāo gěi tā
I entrust the wind to carry my message to her
Kupercayakan angin untuk sampaikan suratku untuknya



---



屋檐下
wūyán xià
Under the eaves
Di bawah atap

风铃轻轻摇曳我的心弦啊
fēnglíng qīngqīng yáoyè wǒ de xīnxián a
The wind chimes gently pluck the strings of my heart
Bunyi gentang angin menggoyang senar hatiku

暮色碎了一地 无人能回答
mùsè suì le yí dì wúrén néng huídá
Twilight shatters upon the ground, with no one to answer
Senja berserakan di tanah, tak ada yang bisa menjawab




---



初见她 漫步溪桥下
chūjiàn tā mànbù xī qiáo xià
When I first saw her, strolling beneath the creek bridge
Pertama kali melihatnya, berjalan di bawah jembatan sungai

她轻摘一朵桃花
tā qīng zhāi yì duǒ táohuā
She lightly plucked a peach blossom
Dia memetik sekuntum bunga persik dengan lembut

满园春色美如霞
mǎnyuán chūnsè měi rú xiá
The garden, full of spring's hues, was beautiful as sunset clouds
Taman penuh warna musim semi indah bagai mega senja

酿得芳菲入新茶
niàng de fāngfēi rù xīnchá
I brewed this fragrance into fresh tea
Kusuling wanginya menjadi teh segar

我提笔 月下临摹她
wǒ tíbǐ yuèxià línmó tā
I took up my brush, sketching her by moonlight
Kuangkat kuas, melukisnya di bawah sinar bulan

遥遥相思轻放下
yáoyáo xiāngsī qīng fàngxià
Gently laying aside the longing from afar
Perlahan kuletakkan rindu yang membayang

宣纸一霎成诗画
xuānzhǐ yí shà chéng shīhuà
In an instant, the rice paper turned into poetry and painting
Secarik kertas Xuan seketika berubah jadi puisi dan lukisan

眼泪无声渲染画中的风雅
yǎnlèi wúshēng xuǎnrǎn huà zhōng de fēngyǎ
Tears silently wash over the elegance within the painting
Air mata tanpa suara meresap ke dalam keanggunan dalam lukisan



---



初见她 漫步溪桥下
chūjiàn tā mànbù xī qiáo xià
When I first saw her, strolling beneath the creek bridge
Pertama kali melihatnya, berjalan di bawah jembatan sungai

她轻摘一朵桃花
tā qīng zhāi yì duǒ táohuā
She lightly plucked a peach blossom
Dia memetik sekuntum bunga persik dengan lembut

满园春色美如霞
mǎnyuán chūnsè měi rú xiá
The garden, full of spring's hues, was beautiful as sunset clouds
Taman penuh warna musim semi indah bagai mega senja

酿得芳菲入新茶
niàng de fāngfēi rù xīnchá
I brewed this fragrance into fresh tea
Kusuling wanginya menjadi teh segar

我提笔 月下临摹她
wǒ tíbǐ yuèxià línmó tā
I took up my brush, sketching her by moonlight
Kuangkat kuas, melukisnya di bawah sinar bulan

遥遥相思轻放下
yáoyáo xiāngsī qīng fàngxià
Gently laying aside the longing from afar
Perlahan kuletakkan rindu yang membayang

宣纸一霎成诗画
xuānzhǐ yí shà chéng shīhuà
In an instant, the rice paper turned into poetry and painting
Secarik kertas Xuan seketika berubah jadi puisi dan lukisan

眼泪无声渲染画中的风雅
yǎnlèi wúshēng xuǎnrǎn huà zhōng de fēngyǎ
Tears silently wash over the elegance within the painting
Air mata tanpa suara meresap ke dalam keanggunan dalam lukisan

────────────────────────────────────────────────────────────────────
▼歌词 Lyrics▼ 



玉慧同学

相思遥


没有她 在身旁
有好风光 也喑哑无话
春雨唤醒了枝芽
托风把信捎给她
屋檐下
风铃轻轻摇曳我的心弦啊
暮色碎了一地 无人能回答
戏腔 牡丹亭念白：
怎知春色如许
初见她 漫步溪桥下
她轻摘一朵桃花
满园春色美如霞
酿得芳菲入新茶
我提笔 月下临摹她
遥遥相思轻放下
宣纸一霎成诗画
眼泪无声渲染画中的风雅
没有她 在身旁
有好风光 也喑哑无话
春雨唤醒了枝芽
托风把信捎给她
屋檐下
风铃轻轻摇曳我的心弦啊
暮色碎了一地 无人能回答
戏腔 牡丹亭念白：
怎知春色如许
初见她 漫步溪桥下
她轻摘一朵桃花
满园春色美如霞
酿得芳菲入新茶
我提笔 月下临摹她
遥遥相思轻放下
宣纸一霎成诗画
眼泪无声渲染画中的风雅
初见她 漫步溪桥下
她轻摘一朵桃花
满园春色美如霞
酿得芳菲入新茶
我提笔 月下临摹她
遥遥相思轻放下
宣纸一霎成诗画
眼泪无声渲染画中的风雅